Οι ερευνητές φαρμάκων σε πρώιμο στάδιο αναγκάζονταν ανέκαθεν να χρησιμοποιούν δισδιάστατες αναπαραστάσεις τρισδιάστατων μορίων για να κάνουν τη δουλειά τους και να μοιραστούν τις υποθέσεις τους με συναδέλφους, όπως φαρμακευτικούς χημικούς και βιολόγους, που συχνά δεν έχουν τον ίδιο εξοπλισμό για την προβολή σύνθετων μοριακών δομών. Ερευνητές όπως ο Cortopassi δημιουργούσαν παρουσιάσεις στο PowerPoint για να δείξουν διαφορετικές όψεις των μοριακών δομών ή έδειχναν τρισδιάστατες πρωτεΐνες σε δισδιάστατες οθόνες υπολογιστών.
Τα πράγματα ξεκίνησαν να αλλάζουν το 2016, όταν ο Glen Spraggon, Διευθυντής Δομικής Βιολογίας στο Genomics Institute του Novartis Research Foundation (GNF) στη La Jolla (ένα ερευνητικό ινστιτούτο της NIBR), φόρεσε μια συσκευή Oculus και δοκίμασε ένα demo του λογισμικού VR της Nanome για να βοηθήσει τα μέλη της ομάδας του να κατανοήσουν καλύτερα τις τρισδιάστατες πρωτεϊνικές δομές, καθώς και το πού συνδέονται τα φάρμακα για να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν πρωτεϊνικούς στόχους, ρυθμίζοντας έτσι την ασθένεια. Λίγο καιρό αργότερα, η NIBR και η Nanome ξεκίνησαν να συνεργάζονται για να εξελίξουν τη λύση της Nanome.
Ο Viktor Hornak, Αναπληρωτής Διευθυντής στη NIBR Cambridge, αναφέρει ότι: "Με την πρόοδο στη δομική βιολογία, λύνονται μεγαλύτερες και πιο σύνθετες βιομοριακές δομές.